Μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία πραγματοποίησαν οι Εργαζόμενοι στο Βοήθεια στο Σπίτι (ΒσΣ), διεκδικώντας τη μόνιμη και σταθερή εργασία.

Πάνω από 1.200 εργαζόμενοι, μετά από 20 χρόνια εργασίας, κινδυνεύουν να απολυθούν ή να συνεχίσουν την εργασία τους, με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, σε κατάσταση ανασφάλειας και ομηρίας, χωρίς τη δυνατότητα υπηρεσιακής τους εξέλιξης.

Στους εργαζόμενους, μεταξύ των άλλων, χαιρέτισε, από το ΜΕΤΑ-ΟΤΑ, ο Γιώργος Χαρίσης, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ. Ο Γιώργος Χαρίσης, ξεκίνησε την ομιλία τους, λέγοντας «Ήμουνα νιος και γέρασα», «Ήμασταν όλοι νέοι και γεράσαμε, αφού οι περισσότεροι και οι περισσότερες, προληφθήκατε, σε μια ηλικία 25-30 ετών και σήμερα, μετά από 20 χρόνια, συνεχίζετε να είσαστε με επαναλαμβανόμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου».

Εμείς, συνεχίζοντας το χαιρετισμό του, «ταχθήκαμε από την αρχή, υπέρ της άμεσης μετατροπής όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, με νομοθετική ρύθμιση. Αποτελεί κοροϊδία όλων των κυβερνήσεων, που στο όνομα, της δήθεν συνταγματικής απαγόρευσης, της μετατροπής των συμβάσεων, κράτησαν σε ανασφάλεια και ομηρία τους εργαζόμενους, υπηρετώντας την πολιτική της συρρίκνωσης του δημοσίου, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών και της πρόνοιας».

«Όσοι επικαλούνται τη συνταγματική απαγόρευση, τόνισε ο Γιώργος Χαρίσης, δίνουν άλλοθι σ' όλες τις κυβερνήσεις, που αρνήθηκαν την μετατροπή των συμβάσεων και καλλιεργούν την απογοήτευση σήμερα στους εργαζόμενους. Το Σύνταγμα απαγορεύει την μετατροπή των συμβάσεων που καλύπτουν έκτακτες και επείγουσες ανάγκες, ενώ για το πρόγραμμα ΒσΣ, όλοι υποστηρίζουν ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που τα προηγούμενα χρόνια, έχουν μετατραπεί εκατοντάδες συμβάσεις ορισμένου σε αορίστους χρόνου, με δικαστικές αποφάσεις, σε εργαζόμενους που είχαν πολύ λιγότερα χρόνια εργασίας, απ' ό,τι η εργαζόμενοι στο ΒσΣ».

Τελειώνοντας τόνισε ότι «ο αγώνας των τελευταίων 20 χρόνων, είχε θετικά αποτελέσματα, αφού όλοι οι εργαζόμενοι παραμένουν στην εργασία τους, ενώ η κοινωνική τους προσφορά αναγνωρίζεται απ' όλους και κυρίως από τους χρήστες των υπηρεσιών τους. Οι εργαζόμενοι θα νικήσουν και όλες οι συμβάσεις τους θα μετατραπούν σε αορίστου χρόνου και θα είναι ντάλα μεσημέρι»!