Να καταργηθεί η διάταξη Βορίδη και να επανέλθει το δικαίωμα στα δημοτικά συμβούλια για την άσκηση ή όχι ένδικων μέσων για τους συμβασιούχους

Μετά τις θετικές δικαστικές αποφάσεις για τους συμβασιούχους εργαζόμενους των δήμων Αγίου Δημητρίου Αττικής και Ορχομενού Βοιωτίας, έχουμε νέα δικαστική απόφαση, που μετατρέπει τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου 75 εργαζομένων του δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, σε αορίστου χρόνου. Σύμφωνα με πληροφορίες μας από το σωματείο εργαζομένων του δήμου, η δημοτική αρχή δεν προτίθεται να ασκήσει έφεση, αποδεχόμενη την πρωτόδικη απόφαση του δικαστηρίου.

Χαιρετίζουμε την απόφαση αυτή του δήμου Κερατσινίου - Δραπετσώνας, η οποία μπορεί να δημιουργήσει θετικό προηγούμενο και μαζί με το δήμο Αγίου Δημητρίου και άλλους δήμους να δημιουργηθεί ένα μέτωπο δήμων, που θα αμφισβητήσουν στην πράξη τη νομοθετική ρύθμιση της Κυβέρνησης και του Βορίδη, με το άρθρο 37 του Ν.4915/2022, που υποχρεώνει τους δήμους να εξαντλούν όλα τα ένδικα μέσα.

Υπενθυμίζουμε ότι και στο παρελθόν υπήρξαν δήμαρχοι που δεν εφάρμοσαν ανάλογη διάταξη, όπως ίσχυε και τότε, με αποτέλεσμα να παραπεμφθούν και τότε για παράβαση καθήκοντος, ώσπου με νομοθετική ρύθμιση το 2016, απαλλάχτηκαν αυτοί οι δήμαρχοι, ενώ άλλαξε και η σχετική διάταξη που έδινε το δικαίωμα στα δημοτικά συμβούλια να κρίνουν αν θα ασκήσουν ή όχι ένδικα μέσα.

Τίποτα λοιπόν δεν είναι ακατόρθωτο αν υπάρξει μαζικός και συντονισμένος αγώνας όλων των εργαζομένων, μονίμων, ΙΔΑΧ και ΙΔΟΧ, με αίτημα τη μόνιμη και σταθερή εργασία και την κατάργηση της διάταξης Βορίδη.

Σήμερα, μετά από 14 χρόνια απαγόρευσης προσλήψεων ή προσλήψεων με το μνημονιακό σταγονόμετρο, όλες οι υπηρεσίες των ΟΤΑ είναι υποστελεχωμένες, αρμοδιότητες δεν ασκούνται, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται οι πολίτες ή να ασκούνται από ιδιώτες και χαρατσώνονται οι πολίτες, όλοι σχεδόν οι συμβασιούχοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, κάτι που ακόμη και από τη σχετική νομοθεσία, αλλά και από τις ισχύουσες διατάξεις του συντάγματος, θα έπρεπε να προσλαμβάνεται μόνιμο προσωπικό. Αυτός είναι εξάλλου ο λόγος που κάποια δικαστήρια συναινούν στην μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου.

Επειδή, πολλές φορές, ακούγονται τα επιχειρήματα, ακόμα και μέσα στους εργαζόμενους και τα συνδικάτα, ότι οι προσλήψεις αυτές είναι ρουσφετολογικές, ότι πολλές φορές δεν γίνονται μέσω ΑΣΕΠ και άρα δεν πρέπει αγωνιστούμε για τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε ΙΔΑΧ, απαντάμε ότι το σωστό θα ήταν να προκηρύσσονταν μαζικοί διαγωνισμοί, μέσω ΑΣΕΠ, για να προσληφθεί μόνιμο προσωπικό και να δοθεί η δυνατότητα σε όσους θέλουν να εργαστούν στους ΟΤΑ, να συμμετάσχουν δ’ αυτούς τους διαγωνισμούς, όμως το συνδικαλιστικό κίνημα δεν νομοθετεί και οφείλει, και το δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών να στηρίξει, και το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία να υπερασπίσει και να ακυρώσει στην πράξη την ομηρία των εργαζομένων που θέλουν οι κυβερνήσεις και οι εργοδότες (δήμαρχοι) να διαιωνίζουν. Πρέπει επίσης να κατανοηθεί απ’ όλους τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα ότι όσο διευρύνεται η ελαστική εργασία τόσο θα συμπιέζονται τα δικαιώματα και οι μισθοί όλων ανεξάρτητα σχέσης εργασίας.

Ο αγώνας λοιπόν για μόνιμη και σταθερή εργασία και για την μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, δεν είναι ένας αγώνας αλληλεγγύης από τους μονίμους υπαλλήλους, αλλά και αγώνας για την υπεράσπιση και διεύρυνση των εργασιακών και μισθολογικών τους δικαιωμάτων.

Διαβάστε επίσης: Χαρίσης: Μετατροπή όλων των συμβάσεων ΙΔΟΧ σε ΙΔΑΧ. Να μπει τέρμα σε δικαστική ταλαιπωρία και οικονομική αφαίμαξη εργαζομένων

ΜΕΤΑ-ΟΤΑ: Να μείνει κενό γράμμα η διάταξη για τους συμβασιούχους