Στην μνημονιακή περίοδο το 2014, με κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) και το 2015, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, και στο πλαίσιο της συνέχισης των περικοπών των αποδοχών των εργαζομένων, είχαμε την πρώτη διευθέτηση του χρόνου εργασίας στο δημόσιο.
Έτσι «..υπάλληλος που εργάζεται πέραν του νόμιμου ημερήσιου ωραρίου του, δικαιούται υπηρεσιακή άδεια αναπλήρωσης με αποδοχές, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει τις δεκαπέντε (15) ημέρες το έτος...», ενώ για «... να χορηγηθεί μία (1) ημέρα υπηρεσιακή άδεια, ο υπάλληλος πρέπει να έχει εργαστεί τουλάχιστον μία (1) ώρα ανά ημέρα, πέραν του νόμιμου ωραρίου του και για χρονικό διάστημα τουλάχιστον ίσο με το 75% του ισχύοντος για αυτόν ημερήσιου ωραρίου...».
Δηλαδή στο προσωπικό, που ο εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας είναι 40 ώρες, πρέπει να εργαστεί τουλάχιστον 6 ώρες υπερωρία, για κάθε μία ημέρα υπηρεσιακής άδειας και στο προσωπικό, που είναι 32 ώρες, όπως η καθαριότητα κλπ, πρέπει να εργαστεί περίπου 5 ώρες.
Η παραπάνω διάταξη προστέθηκε στο άρθρο 50 του ν. 3528/2007 (Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας), με το άρθρο 38 του Ν.4250/2014, ενώ με το άρθρο 26 του Ν. 4325/2015, οι δέκα (10) μέρες το έτος, που προβλέπονταν αρχικά, έγιναν δεκαπέντε (15) και οι ώρες, για τη λήψη μίας ημέρας άδειας, που έπρεπε να γίνονταν εντός του μήνα, έγινε εντός του έτους, ενώ επεκτάθηκε «...και στο προσωπικό των Ο.Τ.Α. α΄ και β΄ βαθμού...».
Σήμερα είναι χρέος της ΑΔΕΔΥ και της ΠΟΕ-ΟΤΑ, αλλά και συνολικά του συνδικαλιστικού κινήματος σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, να απαιτήσουν την κατάργηση αυτής της μνημονιακής διάταξης και να αγωνιστούν για την δραστική μείωση του ημερήσιου και εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας και για την αύξηση του ελεύθερου χρόνου των εργαζομένων για τον πολιτισμό, την ψυχαγωγία και για την προσωπική και οικογενειακή τους ζωή.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να διεκδικήσουν το μερίδιό τους από την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας και την αυξανόμενη υπεραξία, λόγω της ραγδαίας και μαζικής εισόδου των νέων τεχνολογιών, της πληροφορικής, της ρομποτικής και της τεχνητής νοημοσύνης, στην παραγωγική διαδικασία και τις υπηρεσίες και δεν μπορεί τα αποτελέσματά τους να τα καρπούνται μονομερώς το κράτος και οι εργοδότες.
Σήμερα έτσι μόνο μπορεί να μειωθεί η ανεργία και να βελτιωθεί η ζωή των εργαζομένων και των πολιτών.
ΝΟΜΟΣ ΥΠ΄ ΑΡΙΘ. 3528 ΦΕΚ Α΄ 26/ 9.2.2007
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου